نگارش نمایشنامه‌ای که تاکنون، نام"دیدار" را بر آن نهاده‌ام، رو به اتمام است. گرچه هنوز درباره چاپ آن تصمیم نگرفته‌ام، اما به احتمال زیاد، آن را به نشر اختران خواهم سپرد. ماجرای نمایش در یک فرودگاه رخ می‌دهد. دو نفر یکدیگر را می‌بینند. هر یک از این دو نفر در قاره‌ای متفاوت روزگار می‌گذارند و.../ روی تک‌تک شخصیت‌ها در روند نگارش کتاب کار می‌کنم؛ مثلاً بخش آثار و زندگی"نویدی" را به تازگی به اتمام رساندم. همچنین زندگی بهزاد فراهان
نگارش نمایشنامه‌ای که تاکنون، نام"دیدار" را بر آن نهاده‌ام، رو به اتمام است. گرچه هنوز درباره چاپ آن تصمیم نگرفته‌ام، اما به احتمال زیاد، آن را به نشر اختران خواهم سپرد. ماجرای نمایش در یک فرودگاه رخ می‌دهد. دو نفر یکدیگر را می‌بینند. هر یک از این دو نفر در قاره‌ای متفاوت روزگار می‌گذارند و.../ روی تک‌تک شخصیت‌ها در روند نگارش کتاب کار می‌کنم؛ مثلاً بخش آثار و زندگی"نویدی" را به تازگی به اتمام رساندم. همچنین زندگی بهزاد فراهانی هنوز در دست نگارش است و مشغول جمع و جور کردن اطلاعات یلفانی هستم و نمایشنامه‌نویسی که اکنون روی آثار و زندگی‌اش کار می‌کنم، خسرو حکیم‌رابط است. تحقیق روی آثار و زندگی نمایشنامه‌نویسان این نسل را به تدریج پیش می‌برم و از آن جا که آفرینش هنری‌شان ادامه دارد، به طور روشن نمی‌توان تاریخ انتهای کار را مشخص کرد.
منصور خلج گفت:«در حالی که نگارش نمایشنامه"دیدار" در حال پایان است، بیشتر وقتم را صرف کار روی جلد دوم کتاب"نمایشنامه‌نویسان" ایران می‌کنم.»
منصور خلج، مدرس و نمایشنامه‌نویس، با بیان این مطلب، درباره جدیدترین نمایشنامه‌اش به سایت ایران تئاتر گفت:«نگارش نمایشنامه‌ای که تاکنون، نام"دیدار" را بر آن نهاده‌ام، رو به اتمام است. گرچه هنوز درباره چاپ آن تصمیم نگرفته‌ام، اما به احتمال زیاد، آن را به نشر اختران خواهم سپرد. ماجرای نمایش در یک فرودگاه رخ می‌دهد. دو نفر یکدیگر را می‌بینند. هر یک از این دو نفر در قاره‌ای متفاوت روزگار می‌گذارند و...»
وی با ذکر این که بیشتر وقت خود را صرف جلد دوم نمایشنامه‌نویسان ایران کرده است، گفت:«روی تک‌تک شخصیت‌ها در روند نگارش کتاب کار می‌کنم؛ مثلاً بخش آثار و زندگی"نویدی" را به تازگی به اتمام رساندم. همچنین زندگی بهزاد فراهانی هنوز در دست نگارش است و مشغول جمع و جور کردن اطلاعات یلفانی هستم و نمایشنامه‌نویسی که اکنون روی آثار و زندگی‌اش کار می‌کنم، خسرو حکیم‌رابط است. تحقیق روی آثار و زندگی نمایشنامه‌نویسان این نسل را به تدریج پیش می‌برم و از آن جا که آفرینش هنری‌شان ادامه دارد، به طور روشن نمی‌توان تاریخ انتهای کار را مشخص کرد.»
وی با ابراز گله‌مندی از مراکز تخصصی پژوهشی، از همراهی نکردن این مراکز با روند نگارش کتاب انتقاد کرد و درباره برخی از مشکلاتی که با آن مواجه است، گفت:«کار روی زندگی و آثار نمایشنامه‌نویسان معاصر، کاری نیست که بشود تاریخ پایانی برای آن مشخص کرد. درباره تعدادی از نمایشنامه‌نویسان به ظاهر محدودیت‌هایی وجود دارد که محقق و مولف را دچار سردرگمی می‌کند. به عنوان یک مولف نه می‌توانم آنان را حذف کنم و نه می‌توانم مخالفتی داشته باشم. مشکل بزرگ‌تر، درباره نویسندگان بعد از انقلاب است؛ زیرا که گرچه عده‌ای از آنان داعیه دارند و البته جنبه‌های قابل بحث هم در آثارشان به چشم می‌آید، اما درباره برخی نیز باید با گذر زمان، سبک و سیاق، تکنیک و مشخصه‌های فنی کارشان به پختگی و ثبات بیشتری برسد.»